“Je lichaam fluistert altijd. Totdat het moet schreeuwen.”
We weten het eigenlijk wel. Ons lichaam weet precies wat het nodig heeft. Rust. Aandacht. Voeding. Aanraking. Een pauze. Maar ergens onderweg – tussen kinderen naar school brengen, boodschappen doen, werken, regelen, zorgen en nog meer zorgen – zijn we vergeten hoe we luisteren. Echt luisteren. Naar dat prachtige lijf dat ons al die tijd al draagt.
Dit bericht liever beluisteren 
Beluister dit bericht door op onderstaande fragment te klikken
Te veel in je hoofd, te weinig in je lijf
Voor veel vrouwen is het een herkenbaar patroon: altijd ‘aan’ staan. Denken, plannen, oplossen, zorgen, rennen. Alsof we constant ons hoofd als commandocentrum gebruiken, terwijl het lichaam stilletjes wacht op een beetje aandacht. En als je dan eindelijk stilzit, voel je… niets. Of alles tegelijk. Onrust. Moeheid. Een vage pijn. Een gevoel van “is dit het nou?”
Het is geen onwil. We hebben het nooit geleerd. Luisteren naar je lichaam stond niet op het lesrooster. Presteren wel. En ‘doorgaan’. Tot je lijf zelf op de rem trapt.
Wat vertelt je lichaam je eigenlijk?
Luisteren naar je lichaam betekent niet dat je elke pijntje moet analyseren. Het gaat over subtiele signalen leren herkennen. De spanning in je schouders als je over je grenzen gaat. Die diepe zucht als je eigenlijk gewoon even niets wilt. De druk op je borst wanneer je iets probeert te slikken dat niet goed voelt. Of de ontspanning die door je heen golft bij een warme aanraking, een stilte, een massage, een momentje zonder ‘moeten’.
Je lichaam liegt nooit. En dat maakt het zo’n krachtige bondgenoot.
Luisteren begint met vertragen
Echt luisteren vraagt iets van je: vertragen. En ja, dat klinkt als iets wat je ergens in je agenda moet plannen – tussen twee Zoom-vergaderingen en het avondeten in. Maar luisteren hoeft niet ingewikkeld te zijn. Het begint klein. Bijvoorbeeld door drie keer diep adem te halen en je aandacht naar binnen te richten. Te voelen waar het stroomt. Of juist stokt.
Vraag jezelf eens zachtjes af:
“Wat heb ik nu nodig?”
En vertrouw erop dat het antwoord ergens al in je lijf aanwezig is.
De kracht van aanraking en zachtheid
Als massagetherapeut zie ik het dagelijks: vrouwen die pas tijdens een massage beseffen hoe gespannen ze zijn. Of hoeveel verdriet er eigenlijk vastzit onder die gespannen kaken of die verkrampte onderbuik. Het lichaam spreekt, zodra het de kans krijgt. Een liefdevolle aanraking kan helpen die deur weer te openen. Niet om iets te fixen, maar om te mogen voelen wat er al is.
Aanraking is niet alleen fijn – het is essentieel. Het herinnert je aan je menselijkheid. Aan je grenzen. Aan je behoefte aan verbinding. Het brengt je van denken naar voelen. Van hoofd naar hart. Van moeten naar mogen.
Oefening: zo keer je terug naar je lijf
Je hoeft geen expert te zijn in mindfulness of yoga om weer in contact te komen met je lichaam. Wat helpt, is aandacht. Hier is een eenvoudige oefening die je altijd en overal kunt doen:
🧘 Voeloefening – “Wat leeft er in mij?”
Ga rustig zitten of liggen. Sluit je ogen. Leg je hand op een plek die om aandacht vraagt (je buik, je borst, je nek). Adem rustig in en uit. Stel jezelf deze vragen:
– Wat voel ik hier?
– Heeft dit deel van mijn lichaam iets te zeggen?
– Wat zou er gebeuren als ik gewoon even luister, zonder oordeel?
En dan… luister. Zonder te willen oplossen. Zonder weg te gaan. Gewoon… aanwezig zijn.
Vertrouwen op je lichaam
Luisteren naar je lichaam vraagt oefening, geduld en mildheid. Je zult het niet altijd ‘goed’ doen. Soms hoor je niets. Of wil je het liever niet horen. Dat is oké. Vertrouwen groeit in de ruimte van zachtheid. Gun jezelf die ruimte.
We zijn zo gewend om anderen te horen, maar het echte werk begint bij jou. Jouw binnenwereld. Jouw ritme. Jouw waarheid.
En geloof me: je lichaam weet het al lang. Het wacht alleen nog op jouw luisterend oor.
Geef een reactie