De tweestrijd tussen HOOFD en HART

Volg je je gevoel of je verstand?
En waarom zegt je gevoel soms ja en je verstand nee? Waar luister je dan naar?
Je gevoel is vergelijkbaar met je hart, je verstand is vergelijkbaar voor je hoofd.

Het hart 

In onze westerse wereld het hart wordt gezien als een pomp die niets anders doet, dan bloed door je lichaam pompen, toch wordt vaak het gevoel aan het hart gekoppeld. In de Oosterse wereld wordt hier compleet anders tegen aan gekeken. En er is wetenschappelijk bewijs, dat dit inderdaad compleet anders kan zijn. Het hart is veel meer dan alleen maar een pompend orgaan. Ik verwijs hierbij graag naar het werk van Dr. Paul Pearsall (je kunt alles over hem nalezen op www.paulpearsall.com ). Tijdens zijn jarenlange praktijk als neuropsycholoog heeft hij zich gespecialiseerd op het vlak van harttransplantaties. Zijn bevindingen heeft hij gepubliceerd in een boek met de titel “The Hearts Code” en in het Nederlands “Het geheugen van het hart”.  Het is absoluut een aanrader om dit boek te lezen. Op grond van zijn wetenschappelijk onderzoek komt hij tot de conclusie dat het hart, nog veel meer dan het brein, een “intelligent” orgaan is. Een orgaan waar alle herinneringen (en meer) van de persoon in zijn opgeslagen.

Daarnaast verwijst hij naar wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt, dat het elektro-magnetisch veld van het hart 5.000x sterker is dan die van het brein! En dat is frappant! Want dat betekent dus, dat met iedere hartslag een enorme sterke elektro-magnetische impuls je lichaam in wordt gepompt. Deze impuls wordt  ook naar buiten het lichaam getransporteerd en heeft dus invloed op je omgeving. Dit blijkt uit de resultaten naar onderzoek in het P.E.A.R. programma van de Universiteit van Princeton!

Het hart wordt geassocieerd met gevoel. Het hart wordt ook geassocieerd met liefde. In alle culturen is het zo, dat als er over liefde wordt gesproken, dat er naar het hart wordt verwezen. Zeg nou zelf, als iemand tegen je zegt: “Ik houd met al mijn hersencellen van je” ben je toch direct vertrokken?! Of dat je op Valentijnsdag een bosje bloemen krijgt, met chocolaatjes en een rood kussen in de vorm van een …. brein?! Het hart kun je derhalve associëren met liefde!

Het brein

Wat is het brein dan? Die grijze massa onder je schedeldakje? Wat sowieso al apart is, is dat we hier maar een relatief klein deel van gebruiken, ongeveer 20%, misschien nog niet eens.
Hé?? En waarvoor is de rest dan? Is dit pure vulling, doet het nog iets? Of weten wij mensen dit simpelweg gewoon niet? Een soort rommel-brein? Ik vermoed overigens het laatste, het is typisch een mainstream wetenschappelijk standpunt om iets wat niet verklaard kan worden, af te doen met “functieloos” of “bestaat niet”.
Maar wat ons brein in feite doet, is ons in bescherming nemen. Ons brein is door de evolutie zo “geprogrammeerd”, dat het ons constant wil behoeden voor nare ervaringen en gericht is op instandhouding van onszelf als individu. Dat is ook de functie van het brein, daar is op zich niets mis mee. Alleen, wanneer je je daar door laat leiden, laat je je feitelijk leiden door angst. Je bent bang om pijn te voelen of je bent bang om het zelf zijn wat je bent (een ander woord voor ego, echter zonder de negatieve bijklank) te verliezen. Dat is de functie van ons brein. Dat is waarom je snapt dat je je hand niet in het vuur moet steken, dat is waarom je brein je graag in de maatschappelijke en sociale competitie wil houden.  Het brein is dus gericht op overleven en competitie!

Hart en hoofd, keuze tussen angst en liefde

Met andere woorden komt het erop neer dat een keuze tussen gevoel en verstand, tussen je hart en je hoofd, een keuze is tussen angst en liefde. Een keuze tussen “overleven” of “leven”. Wat heel veel gebeurt, is dat het brein het hart overschreeuwt. Het brein is namelijk ook de plaats waar de emoties vandaan komen. En merk op dat gevoel en emoties twee totaal verschillende dingen zijn. Even een simpel voorbeeld: iedere ouder houdt van zijn of haar kind, maar iedere ouder zal ongetwijfeld wel eens boos zijn op datzelfde kind. Het gevoel, het houden van, kan tegelijkertijd bestaan naast de emotie van boosheid. Maar emoties willen nogal eens de eigenschap hebben om het gevoel te overschreeuwen. Als dat langdurig en veel gebeurt, dan heeft dat invloed op het gevoel. Met andere woorden, het brein overschreeuwt het hart, ja, het kan het zelfs het zwijgen opleggen.

Maar wat nu, als we het brein eens wat vaker het zwijgen opleggen en het hart laten spreken? Iedereen zal ooit wel eens meegemaakt hebben dat iemand sprak of handelde vanuit zijn of haar hart. De kracht van dergelijke woorden en daden, gaat ver uit boven verstandelijke woorden of daden. En dat klopt ook, want wat uit het hart komt, is 5.000x sterker dan wat uit het brein komt.

Conclusie:

Laat ik dit samenvatten, dan zou de theorie als volgt zijn:

Als je luistert naar de stem van je hart (je gevoel, of je intuïtie) ben je gericht op “leven” in plaats van “overleven”. Dat betekent dat je elke keuze kan onderbouwen door feitelijk te kiezen “wat zou een daad van liefde zijn, voor mijzelf, voor de (familiaire of sociale) groep waar ik in leef, of voor het land of de planeet waar ik nu leef” in plaats van een keuze vanuit angst te maken. Dat zou betekenen wanneer je je niet laat rondslingeren door je emoties, maar wacht totdat deze gezakt zijn en dan reageert of kiest voor wat een daad van liefde zou zijn, deze daad een 5.000x grotere impact heeft op alles om je heen dan emotioneel te reageren. Wow!

Dat betekent ook, dat 1 positief persoon, die vanuit zijn hart leeft, meer invloed heeft dan 4.999 anderen die vanuit het brein leven. Dus…dat betekent dat 3.400 personen in Nederland, het beeld voor 17 miljoen Nederlanders kunnen veranderen.
En alleen daarom ben ik al graag Positief en Optimistich! En wat heel veel culturen buiten “Het Westen” intuïtief al weten, lijkt ook al binnen “Het Westen” wetenschappelijk bewezen te zijn. Maar weet je, zelfs als ik het volledig bij het verkeerde eind heb, dan nog vind ik deze theorie positiever dan het alternatief!