In de nasleep van een traumatische gebeurtenis lijken emoties vaak ongrijpbaar, als een wildernis die met geen pen te beteugelen is. Je wordt meegesleurd in een achtbaan van tegenstrijdige gevoelens: hoop, twijfel, teleurstelling en soms zelfs een vleugje blijdschap, allemaal tegelijkertijd. Het is alsof je wordt ondergedompeld in een draaikolk van emoties die woelt en kolkt door je hele lichaam. In deze tumultueuze momenten wordt vaak aangeraden om tussendoor momenten van rust en stilte in te lassen. Maar hoe kun je die innerlijke stilte temidden van de chaos werkelijk vinden?
Toen het gele monster tot stilstand kwam
In 1988, na een persoonlijk traumatische gebeurtenis, bevond ik me alleen op het verlaten perron. De rauwe realiteit van het tragische tafereel dat zich zojuist voor mijn ogen had ontvouwd, was nauwelijks te bevatten. Ik stond daar, symbolisch met lege handen, te midden van een wereld vol haastige mensen die slechts verlangden naar huis, zich niet bewust van de reden waarom de trein tot stilstand was gekomen. Te midden van deze door razende menigte voelde ik pijn, verdriet en ongeloof, maar het leek alsof niemand op dat moment werkelijk mijn innerlijke pijn kon horen. Mijn lichaam schreeuwde van binnenuit, maar het was een schreeuw die ongehoord bleef in de drukte van het schijnbaar onbegrijpelijke moment.
De schaduw van verlies bleef lang aan mijn zijde, een metgezel die elke dag onvermoeibaar met me mee reisde. Hoewel er momenten waren waarop ik me niet bewust was van zijn aanwezigheid, waren het vooral de eerste jaren waarin ik elk contact met dit ongrijpbare wezen probeerde te vermijden. Als het gele monster zich manifesteerde, trok ik me terug in stilte en liet ik de tranen onopgemerkt hun weg vinden. In die eenzame momenten gaf ik ruimte aan mijn verdriet, dat geduldig wachtte om in de schaduw van het verlies te worden erkend.
De stilte, zo confronterend
Stilte, ongemakkelijk en confronterend, dwingt je om de emoties te ervaren die je liever zou vermijden. Je lichaam verzet zich, probeert te ontsnappen aan de ongemakkelijke waarheden die in stilte naar boven komen. Het is verleidelijk om je gevoelens te verdoven met intensieve activiteiten, of het nu hard werken, sporten of het openen van nog een zak chips voor de tv is. Echter, het langdurig onderdrukken van je verdriet biedt geen duurzame oplossing. Ondanks de uitdagingen is het omarmen van de stilte de weg om stap voor stap te leren omgaan met het gemis en verdriet. Het vraagt moed om de confrontatie aan te gaan, want stilte opent de deur naar een diepgaande zelfreflectie. In dit proces ontdek je wat voor jou een passende manier van rouwen is, een ontdekkingstocht die tijd en geduld vergt. Rouwen is een uniek proces voor iedereen, maar door geleidelijk het onbekende te verkennen, kun je jouw verdriet integreren in je leven. Dit opent ruimte voor nieuwe ervaringen en een geleidelijke heling van de wonden.
Hoe vind je stilte en rust?
Begin klein en zoek stilte en rust in je eigen omgeving, je huis of een wandeling in de nabije natuur.
- Creëer een plek in huis waar je van tijd tot tijd alleen en ongestoord kunt zitten en zijn. Maak het voor jezelf een comfortabele plek, helemaal zoals jij dat wilt. Het hoeft echt niet groot te zijn.
- Probeer elke dag een stilte momentje voor jezelf te nemen, een moment voor jou en zoek dan bewust jouw plekje op. Geef ook aan je eventuele huisgenoten aan dat je niet gestoord wilt worden. Als je dit nog nooit gedaan hebt, begin je klein en kort met 2 tot 5 minuten per dag. Bouw dat langzaam uit naar een half uur. Of een uur. Net wat jij nodig hebt en prettig vindt.
- Tijdens het stilte-moment geen geluid; geen tv, telefoon, computer of spotify. Doe even helemaal niets behalve ademhalen. Gewoon zitten of liggen op jouw plekje. En ja, gedachten en emoties zullen naar boven komen. Duw ze niet weg, laat ze maar komen, hoe moeilijk het ook is. Sta jezelf toe te huilen. Misschien ben je wel boos. Laat dat er dan ook uit komen. Het mooie van dit proces is namelijk dat door het toestaan van je ware emoties en gevoelens er ruimte ontstaat voor ontspanning en opluchting. Gun jezelf deze ervaring. Stap voor stap.
- Wissel de stilte-momenten ook eens af door een wandeling in de frisse buitenlucht, bij voorkeur in een groene omgeving. Doordat je je focust op beweging, zal je al snel merken dat je rustig wordt in je hoofd. De beweging stimuleert als het ware de verbinding tussen onze linker en rechter hersenhelft (resp. ratio en gevoel), wat maakt dat we informatie beter kunnen verwerken. Bovendien zorgt een wandeling naast geestelijke rust, natuurlijk ook voor nodige lichamelijk ontspanning: twee vliegen in 1 klap dus!
Wist je trouwens dat onze overheid speciale stiltegebieden in de natuur heeft aangewezen? Je bent ze vast wel eens tegengekomen van die blauwe borden met van die witte wolkjes erop. Je vindt ze vaak in beschermde natuurgebieden.Let tijdens het wandelen op de (natuur)geluiden om je heen. Kijk eens wat voor kleurrijke bloemen en vruchten er groeien. Welke vogels en andere dieren kom je tegen.
Rol bewust je voetzoelen af over de ondergrond. - Mediteren is ook een manier om stilte te ervaren. Ook als je nog niet eerder gemediteerd hebt, kan ik je dit van harte aanbevelen. Belangrijk is om je meditatie liefst op een vast moment van de dag te doen. Plan elke dag wat tijd in voor jezelf (zeg tegen je partner en kinderen dat je even niet gestoord wil worden) en ga zitten in een rustige kamer. Sluit je ogen en richt je op je ademhaling. Hecht geen waarde aan de gedachten die voorbij komen, merk ze op en laat ze vervolgens weer gaan. Ga hiermee door tot je hoofd leeg is.
- Maak jezelf minder afhankelijk van online communicatie. De ontwikkelingen op digitaal gebied gaan zo snel dat je er gemakkelijk in kunt verdrinken. Al deze manieren om in contact te blijven zijn mooi, maar ze zorgen wel voor een gevoel van stress en afhankelijkheid. Mijn advies luidt dan ook: minder is meer! Begin eens met het uitschakelen van alle notificaties, niets maakt je zo onrustig als die constante pop-ups op je scherm. Probeer ook je mail eens wat minder te checken en bouw het af tot max. 2x per dag.
Zit je veel op Twitter, Facebook, Pinterest, Snapschat, Instagram, LinkedIn, etc?
Stel jezelf dan een limiet, bijvoorbeeld niet langer dan 30 min. per dag. Hoe moeilijker deze opdracht voor je is, hoe meer profijt je ervan zult hebben! - Je hoeft trouwens helemaal niet altijd iets te doen om stilte te ervaren. Je kunt gewoon zitten en genieten van de stilte door even simpelweg te zijn.
Kijk eens hoe lang jij kunt genieten van stilte…
Is bovenstaande herkenbaar voor jou?
Geef een reactie